Jak wyjść z domu o poranku? Czyli ćwiczenia na mięśnie ud ;)

Wiecie już jak wygląda mój dzień zaraz po przebudzeniu. Opisałam w poprzednim poście z ręką na sercu poranne zwyczaje moich kocich przyjaciół.
Zabawne? Podobno zabawne. Nawet mnie to czasem (słowo “czasem” chcę zaakcentować!) bawi.
Za to dużo mniej bawi mnie sam moment wyjścia z domu. Bo wyjściem tego nie nazwę. Raczej... zmaganiem. A może gimnastyką?
Jak zwał tak zwał.
A wygląda to mniej więcej tak:

Koci poranek

Nie wiem jak Wy, ale ja z zasady nie znoszę jesiennych i zimowych poranków. Ciemno, zimno, wstawać się nie chce. Ale odkąd mam koty, żaden świt mi nie straszny :)

5:40. Dzwoni budzik. Zaspana włączam drzemkę i zasypiam.
O ile się da, bo moje koty słysząc budzik dostają istnej korby! Zaczyna się drapanie drzwi (sypialnię na noc zamykam), zawodzenie, dzikie piski i miauczenie.
Chadek szuka miejsca na nabranie rozpędu i z impetem wskakuje na klamkę. Uda mu się, albo nie.
Tak czy siak już nie śpię.

Autentyki i historie z palca wyssane...

Dziś zupełnie na luzie :)

Przedstawię Wam kilka historii, które krążą po internecie z adnotacją "autentyczne".
Być może miały miejsce. W niektóre jestem skłonna uwierzyć.
W inne... No nie wiem... ;)
Ale przeczytajcie i oceńcie sami.

A wszystko - rzecz jasna - o kotach :)

Jak się przygotować na przyjęcie kota. Czyli o pierwszych manewrach i dokoceniu ;)

Wiem, że wielu z Was marzy o kolejnym kotku w domu. Piszecie o tym w mailach i komentarzach.
Niektórzy czytają mój blog i przymierzają się do wzięcia pod swój dach pierwszego mruczącego przyjaciela.

Czy jesteście na to gotowi?
Tak? Nie? Nie wiesz?

Oto mini poradnik na temat: "Jak się przygotować na przyjęcie kota". 
Przeczytajcie uważnie i z lekkim przymrużeniem oka.
Z lekkim! Bo to prawie całkiem serio jest... :)

Kot. Natura przebiegła.

Że kot jest zdolny, że szybko się uczy, że podpatruje i naśladuje człowieka – to każdy, nawet początkujący, kociarz wie.
Ale że tak uparcie?
Tego nie podejrzewałam...

Rzecz tyczy się mojej lekko podsuszonej paprotki i skórzanych pantofli (z czubkiem, tak jak moda nakazuje ;)). Z pozoru rzeczy ze sobą niezwiązanych. Ale tylko pozornie.

Już wyjaśniam:
Oba moje koty z namaszczeniem ogryzają paproć.
Nic dziwnego. W domu poza nią jest tylko jeden aloes, jeden bluszcz (dostępu nie mają) i kilkanaście storczyków. No i pelargonie na balkonie (dla kotów: a fuj!).